Italiaans schrijver (Bagnoregio, prov. Viterbo, u Febr. 1896), geldt als de beste Germanist van zijn land (leerstoelen Duits te Brno, Bratislava, Padua, Rome), wat hem niet belette een der leiders van het verzet der intellectuelen tegen de Duitsers te zijn.
Hij is een boeiend romancier en novellist en een voortreffelijk literair-criticus.Bibl. (hoofdw.): Wackenroder (essay, Firenze 1927); H dramma del Foscolo (1927); II vento tra le case (rom., Torino 1929); Tre storie d’amore (vertell., Milano 1932); Maestri e amici (essays, Pescara 1934); Giovani amici (rom., Milano 1940, 1946); Scrittori tedeschi del ’900 (een der beste series verhand, over hedendaagse Duitse schrijvers, Firenze 1941); L’Isola appassionata (Roma 1945).
