Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 24-01-2022

Boliviaanse letterkunde

betekenis & definitie

Het vroegere Alto Perü, waarin zelfs de oude hoofdstad der Inca’s, Cuzco, gelegen is, en ook het in de koloniale tijd zo dicht bevolkte Potosi, heeft na de bevrijding in 1825 en de oprichting van de Boliviaanse republiek nog geen eigen literatuur kunnen scheppen. Wel zijn er op dit gebied enkele dichters, essayisten, historieschrijvers en romanciers geboren, maar gemeenlijk zijn zij naar elders verhuisd en hebben zij in andere Spaans-Amerikaanse landen hun activiteit ontwikkeld.

Zo is daar in de revolutionnaire periode Vicente Pazós Kanki (1780-?), die te Buenos Ayres en Londen gewoond heeft en die ook in de Indianentaal Aimard geschreven heeft. De dichter Ricardo José Bustamante (1821-1884) heeft lang in Europa geleefd; zijn romantische kunstbroeder Rosendo Villalobos (1860) publiceerde zijn gedichten in Perü. De dichter en journalist Juli o L. Jaimes (1845) leefde in Buenos Ayres. Hij heeft interessante verhalen geschreven uit de geschiedenis van Potosi. Zijn zoon Ricardo Jaimes Freyre* is Bolivia’s grootste dichter.

Abel Alarcón, die bijna steeds buiten zijn vaderland, nl. in Chili, de V.S. en in Europa geleefd heeft, heeft een roman over de Inca’s geschreven, En la Corte de Yahmr-Huacac, en een comedia: Insomnio (1905). Hij is tevens de schrijver van een Historia de la literatura boliviana (Rev.Hisp.tomeXLI). PROF. MRDRJ.A. VANPRAAG

< >