koning van Italië (812-818), zoon van Pepijn (één der zonen van Karei den Grote), werd, na de dood van zijn vader (810). als zijn opvolger door Karei den Grote tot koning van Italië aangesteld (herfst 812) en als zodanig in 813 gekroond. De Ordinatio imperii (de wijze waarop het Karolingische rijk tussen de zonen van Lodewijk den Vrome zou worden verdeeld) van 817 benadeelde ten zeerste zijn belangen.
De opstand die hij daarop in Italië tegen zijn oom Lodewijk den Vrome poogde te ontketenen mislukte echter jammerlijk, en Bernhard moest zich onderwerpen. In Apr. 818 te Aken ter dood veroordeeld, werd hij begenadigd door den keizer; echter werden hem de ogen uitgestoken. Aan de gevolgen van die verminking overleed hij enkele dagen later, op 17 Apr.
