De Banque de France is de centrale bank van Frankrijk. Zij werd in 1800 door Napoleon I opgericht.
De Staat, die haar het monopolie van de bankbiljettenuitgifte voor Parijs verleende, nam deel in het kapitaal en verkreeg daarvoor het recht om de gouverneur en de beide sous-gouverneurs te benoemen. De aandeelhouders werden vertegenwoordigd door 15 regenten, gekozen door de 200 grootste aandeelhouders. In 1848 verkreeg de bank het bankbiljettenmonopolie voor geheel Frankrijk. Bij deze gelegenheid werd voor de dekking der bankbiljetten het systeem der absolute limitering ingevoerd. In tegenstelling tot het elders veelal gebruikelijke stelsel van de proportionele dekking, waarbij een zeker percentage van de circulatie door bepaalde activa gedekt moet zijn, was in Frankrijk een zekere limiet vastgesteld, waarboven de circulatie niet mocht stijgen. Zodra evenwel als gevolg van bijzondere omstandigheden (meestal de noodzakelijkheid om in behoeften van de schatkist te voorzien) de grens in zicht kwam,(pagina’s missen)
