is de naam, die door den eersten uitgever Bickel (in zijn Geschichte des Kirchenrechts, 1843) werd gegeven aan een kerkelijk rechtsboek, dat omstreeks 300 waarschijnlijk in Egypte zal zijn ontstaan. Het is in het Grieks bewaard.
Het legt zijn verschillende artikelen telkens een apostel in de mond. Misschien was het verwant aan de Duae Viae vel iudicium Petri (Twee wegen of het oordeel van Petrus), dat Rufinus heeft gekend. Het staat onder invloed van het Evangelie der Egyptenaren en de Epistula XI Apostolorum en kan dus niet ouder zijn dan de 3de eeuw'. De eerste helft is een bewerking van Didachè I-IV voor later tijd, de tweede een verzameling van voorschriften over de keuze van bisschoppen, presbyters, lectoren, diakenen en „weduwen”. Het document berust op oudere stof, waarschijnlijk een kerkorde, die te Alexandrië (vóór 230 reeds de enige bisschopszetel in Egypte) in de 2de eeuw gold. Het is ook in Latijn, Syrisch, Sahidisch, Boheirisch, Arabisch en Ethiopisch bewaard.Lit.: Th. Schermann, Die allgemeine Kirchenordnung3, (1914); B. Altaner, Patrologie (1938).
