baron, Frans schilder (Parijs 16 Mrt 1771-Bas-Meudon 25 Juni 1835), was een leerling van J. L.
David*. In 1793 vertrok hij naar Italië, waar hij in aanraking kwam met Bonaparte, die hij schilderde op de brug van Arcole. Sindsdien genoot hij voor altijd diens gunst. In 1801 volgde de schets van de overwinning van generaal Junot bij Nazareth (museum Nantes). Dit werk is het uitgangspunt van de talloze gevechtstaferelen, quasi realistisch van uitvoering maar in feite sterk geromantiseerd, die gedurende de gehele 19de eeuw in Frankrijk opgeld deden en die men thans nog in het slot te Versailles bewonderen kan. Drie jaren later ontstond één der hoofdwerken: Napoleons bezoek aan de pestlijders te Jaffa, sterk gedramatiseerd, uitmuntend van behandeling, doch niet vrij van theatrale details.
Na Napoleons val verheerlijkte Gros de Bourbons. Door zijn leermeester en de smaak van zijn tijd aan het Neoclassicisme gebonden, lag. zijn aanleg evenwel meer in de lijn van de bewogen composities van Rubens. In zijn driftige pentekeningen verraadt zich de meester, wiens kunst o.m. in Géricault en later in Delacroix navolgers vond. Toen hij in 1835 in de trant van David zoveel als een antiek manifest de wereld inzond met zijn Hercules en Diomedes, leed hij schipbreuk bij zijn publiek. Dit was meer dan de reeds gespleten persoonlijkheid van de kunstenaar verdragen kon: vrijwillig is hij de dood ingegaan. De grote herdenkingstentoonstelling te Parijs in 1935 deed uitkomen welke grote gaven deze kunstenaar van nature bezat. DR W. R. JUYNBOLL
Lit.: Raymond Escholier,G., ses Amis et ses Elèves (Paris, 1936).
