graaf d’ (Castelnandary 6 Mrt 1761 - Montauban 10 Sept. 1828), Frans generaal en staatsman, trad in 1781 als luitenant der artillerie in dienst der Ned. Republiek en werd in 1787 bij de inval der Pruisen door hen gevangen genomen.
In Frankrijk teruggekeerd, volgde hij na het uitbarsten der revolutie het Franse leger. Hij nam deel aan de Italiaanse veldtocht van 1796/97 en trok als brigade-generaal met Bonaparte naar Egypte (1798) en, naar Parijs teruggekeerd, droeg hij niet weinig bij tot de omwenteling van de 18de Brumaire 1799. Daarna werd hij aan het hoofd geplaatst der artillerie en genie. In 1800 werd hij benoemd tot chef van de generale staf der Frans-Bataafse armee, daarna tot directeur van het oorlogsdepot, en na de vrede van Amiens (1802) tot gezant te Londen, waar hij ijverde voor de handhaving van de vrede. Hij maakte de campagnes van 1805-1807 in Duitsland mede en was van 1808-1809 Frans gezant te Wenen, van 1812-1814 ambassadeur te Constantinopel. In 1814 keerde hij naar Parijs terug en schaarde zich openlijk aan de zijde van Napoleon, toen deze in 1815 van Elba terugkeerde.
Na de verwijdering van Napoleon verklaarde hij zich voor de terugroeping der Bourbons. In 1827 zat hij in de Kamer van Afgevaardigden en behoorde tot de liberale oppositie tegen Karel X. Auteur van: Histoire générale du canal du Midi (1800), Campagne sur le Main et la Réduite de l’armée gallo-batave (Paris 1802).Lit.: Marion, Notice nécrologique sur le Lt. Général Comte Andréossy (Paris 1843).
