marqués de las Marismas del Guadalquivir (Sevilla 1784 - Gijon 1842) een van de rijkste bankiers te Parijs. Hij was een afstammeling van een aanzienlijk Israëlietisch geslacht en wijdde zich eerst aan de krijgsdienst.
Gedurende de oorlog der Fransen in Spanje diende hij onder Soult. Later volgde hij het leger van Napoleon naar Duitsland en nam deel aan de slag bij Leipzig. Na de val van het keizerrijk nam hij zijn ontslag en vestigde zich te Parijs. Hij legde zich daar toe op de handel. Eerst bepaalde hij zich bij een commissiehandel in Franse voortbrengselen, maar weldra (1816) wijdde hij zich geheel en al aan het bankiersbedrijf en de effectenhandel. Spoedig behoorde hij tot de eerste mannen van de beurs en zijn gelukkige speculatiën bezorgden hem grote schatten. Hij bracht in 1834 een Griekse lening tot stand en hielp de Spaanse regering bij herhaling uit de geldelijke nood, zodat de Spaanse effecten, door hem aan de markt gebracht, zelfs zijn naam droegen. De titel van markies werd hem verleend door Ferdinand VII wegens zijn verdiensten inzake de drooglegging der moerassen aan de mond der Guadalquivir.
