Duits reder (Hamburg 15 Aug. 1857 - Bad Elster, Saksen, g Nov. 1918), uit een Joodse familie gesproten, begon zijn loopbaan met de organisatie van het transport van emigranten uit Hamburg; door zijn concurrentie dwong hij de Hamburg-Amerika Lijn* in 1886 tot een fusie. Hij werd toen spoedig de dominerende figuur in de Hapag, die hij tot de eerste rederij ter wereld maakte in de periode van Duitslands economische expansie en van scherpe internationale concurrentie op zeevaartgebied.
Hij bereikte dit niet het minst door zijn talent, met zijn mededingers tot compromissen te komen. Zijn bekwaamheid als onderhandelaar deed de Noordatlantische Associatie van Stoomvaartlijnen ontstaan, de eerste „pool” op zeevaartgebied De bedreiging door de Morgan Trust in 1901 wist hij af te wenden, een samenwerking met de „International Mercantile Marine Company” tot stand te brengen. Ballin speelde een grote rol in Duitslands opkomst als zeehandelsmogendheid. Het uitbreken van Wereldoorlog I maakte aan Duitslands zeevaart een einde. Ballin hield zich daarna bezig met de voedselvoorziening van zijn land.Ballin is het type van den succesvollen zakenman in het Duitsland van Wilhelm II, en bezat een niet geringe politieke invloed. De internationale betekenis van zijn bedrijf, zijn kennis der Angelsaksische landen, zijn persoonlijke vriendschap met den keizer, maakten hem tot een politiek belangrijke figuur. Hij wist gewichtige besprekingen tussen Engelse en Duitse leiders te arrangeren, o.a. tussen Winston Churchill* en von Tirpitz*, maar hij wist géén Engels-Duits verdrag tot stand te brengen dat bijv. de vlootsterkten der beide mogendheden zou regelen, zoals hij gehoopt had. Ballin meende, na 1914, dat een snelle beëindiging van de oorlog, zelfs zonder gebiedswinst, het best voor Duitsland zou zijn, doch de militairen wilden hier niet van horen, met den keizer kwam het tot een breuk. Ballin’s plan, den keizer nog in 1918 tot een vrede te bewegen die niet geheel door de tegenpartij gedicteerd zou worden, strandde op de tegenstand der keizerlijke omgeving. Later in 1918 is men in Duitsland van plan geweest, Ballin de leiding der onderhandelingen met de Geallieerden toe te vertrouwen, maar Ballin’s zelfmoord, in de revolutiedagen van Nov. 1918, verhinderde dit.
Lit.: B. Huldermann, Albert Ballin, 2de dr. (1922); P. F. Stubmann, Ballin, Leben u. Werk eines dtsch. Reeders (1926); Edmond De la ge, Ballin et la Guerre, in Revue Maritime, 1922, pp. 774 ff.
