Frans astronoom en wiskundige (Toulouse 18 Sept. 175a Parijs iojan. 1833), was van 1775-1780 hoogleraar in de wiskunde aan de Ecole militaire te Parijs en werd in 1787 (te zamen met Cassini en Méchain) door de regering belast met een graadmeting tussen Boulogne en Duinkerken. In 1808 werd hij voorzitter der universiteit van Parijs.
Zijn hoofdwerk ligt op het gebied der astronomie (gedaante der planeten onderlinge aantrekking van ellipsoïden, kometenbanen), maar ook op dat der getallenleer (reciprociteitswet, theorie der kleinste kwadraten), der functietheorie (polynomen van Legendre, elliptische functies) en der infinitesimaal-meetkunde (geodetische lijnen) deed hij belangrijke ontdekkingen.Bibl.: Eléments de géométrie (1794); Essai sur la théorie des nombres (1798, herdr. 1808, 1830, 1900, Duitse vert. 1886); Nouvelle théorie des parallèles (1803); Nouvelles méthodes pour la détermination des orbites des comètes (1805. met suppl. 1820); Traité des fonctions elliptiques et des intégrales eulériennes, 3 dln (1825-1828, hieruit vert.: Tables of the Complete and Incomplete Elliptic Intégrais. With an Introd. by K. Pearson, Cambridge 1934)-
Lit.: C. D. Helman, L. and the French Reform of Weights and Measures, in: Osiris I (1936).
