Zinkeisen (Johann Wilhelm), een Duitsch geschiedschrijver, geboren den llden April 1803 te Altenburg, studeerde te Jena en te Göttingen eerst in de theologie en vervolgens in de geschiedenis en maakte zich als student reeds als geschiedvorscher bekend door zijn onderzoek omtrent den majordomus der Franken. Hij was eenigen tijd werkzaam als leeraar aan het instituut van Blochmann te Dresden, waar hij ook voorlezingen hield over Grieksche geschiedenis, en woonde vervolgens tot 1831 te München. Nadat hij zich te Leipzig als privaatdocent gevestigd had, zond men hem uit Altenburg den titel van professor, waarna hij in 1840 op aanbeveling van Alexander von Humboldt benoemd werd tot hoofdredacteur der „Preuszischen Staatszeitung” te Berlijn.
Deze werd in 1848 in den „Preuszischen Staatsanzeiger” herschapen, waaraan hij tot 1851 verbonden bleef. Na dien tijd leefde hij ambteloos te Berlijn en overleed aldaar den 5den Januarij 1863. Van zijne geschriften noemen wij: „Geschichte Griechenlands (1832—1840, 4 dln)”, — Geschichte des osmanischen Reichs in Europa (1840—1863, 7 dln)”, — „Der Jakobinerklub (1852—1853)”, — en „Drei Denkschriften über die orientalische Frage (1854)”.
