Whiteboys of witte jongens noemt men in Ierland de leden van eene der onderscheidene vereenigingen, die wraak oefenen tegen hardvochtige verhuurders, godsdienstleeraars, ambtenaren enz. Deze vereeniging ontstond in 1790 bij een misgewas. Hongerlijdende daglooners, pachters enz. verbonden zich met een eed, overvielen des nachts met een zwart gemaakt gelaat en een witten kiel hunne slagtoffers, mishandelden dezen of bragten hen om het leven en verdwenen daarop even snel en geheimzinnig als zij verschenen waren. Behalve de Whiteboys had men er een paar jaar later de „Hearts of Steal (Stalen harten)” of „Hearts of oak (Eikenhouten harten)”, die hunnen haat koelden aan de tiendheffers en het vee der Engelschen verminkten.
De hardvochtigheid, waarmede vele leeraars der staatskerk de tienden inzamelden, deed in 1786 den Bond der „Rightboys (Regtvaardige jongens)” ontstaan. Tot aan de stichting der repealvereeniging door O'Connell traden dergelijke vereenigingen, meestal onder den naam van „Whiteboys”, van tijd tot tijd te voorschijn. Men gaf aan deze volksjustitie den naam van een denkbeeldig wezen, dien van „Captain Rock”. Ook thans nog (1881) woelen in Ierland dergelijke vereenigingen, die met verguizing van orde en wet in opstand komen tegen de landeigenaars en tegen allen, die de regten van deze zoeken te handhaven.
