Claude Louis Hector, hertog de Villars, een Fransch maarschalk, geboren den 8sten Mei 1653 te Moulins, werd op jeugdigen leeftijd page van Lodewijk XIV, nam in 1672-1679 deel aan de veldtogten in de Nederlanden en aan de Rijn, in de laatste als kolonel van een regiment ruiters en streed vervolgens onder den Keurvorst van Beijeren in Hongarije tegen de Turken.
Na zijn terugkeer in Frankrijk werd hij maréchal de camp. In 1692 was hij opperbevelhebber in het gevecht bij Pforzheim, in 1693 in Vlaanderen gedurende de afwezigheid van den maarschalk Bouflers, en vervolgens in Duitschland. Na den Vrede van Rijswijk (1697) vertrok hij als gezant naar Weenen; in 1701 ontving hij het opperbevel in Italië en daarna in Duitschland. Hier behield hij den 14den October 1702 de overhand in den slag van Friedlingen en werd tot maarschalk bevorderd. Wijders behaalde hij in 1703 met den Keurvorst van Beijeren de overwinning bij Höchstädt, maar tusschen laatstgenoemde en Villars ontstond weldra onéénigheid, zoodat men hem naar de Cevennes zond om er een oproer te dempen. Hier bragt hij door schranderheid en toegevendheid in 1704 den vrede tot stand.
Na de vreeselijke nederlagen van het Fransche leger in 1704-1708 zag hij zich belast met het opperbevel in de Nederlanden; hier verloor hij in 1709 den slag van Malplaquet, maar zegepraalde in 1712 in dien van Denain. In 1713 voerde hij bevel in den Elzas en in Duitschland en noodzaakte Landau en Freiburg tot de overgave, waarbij hij met prins Eugenius onderhandelingen aanknoopte over den Vrede van Rastat. Ten tijde van het Regentschap werd hij in 1715 tot president van den krijgsraad en in 1718 tot lid van het Kabinet en minister van Staat benoemd, maar hij bemoeide zich weinig met de openbare aangelegenheden.
Hoewel hij den 80-jarigen ouderdom reeds bereikt had, ontving hij in 1733 het opperbevel in Italië en de waardigheid van veldmaarschalk-generaal. Hij bereikte den 11den November het leger voor Pizzighettone en veroverde deze plaats 12 dagen na het openen der loopgraven. Hij overleed op den terugtogt te Turijn den 17den junij 1734.
— Zijn broeder Armand, graaf de Villars, onderscheidde zich in den Spaanschen Successie-oorlog in 1707 door de verovering van Minorca, en overleed den 20sten Augustus 1712.
— Honoré Armand, hertog de Villars, prins van Martigues, een zoon van den maarschalk en geboren den 4den december 1702, was brigadier en lid der Académie en overleed in Mei 1770 als de laatste van zijn geslacht.
