Vigiliën waren bij de Romeinen nachtwaken, in tegenoverstelling van de dagwaken (excubiae).
Deze regeling van den tijd, namelijk de verdeeling van den nacht in vier vigiliën, werd uit het leger overgebragt naar de stad Rome en door de R. Katholieke Kerk ook toegepast op de godsdienstoefening, inzonderheid in de kloosters. Vigilium, in het Fransch veille, noemt de R. Katholieke Kerk ook den dag vóór hooge feestdagen, omdat men alsdan een gedeelte van den nacht doorbragt met waken en bidden.
