Usantiën noemt men de gewoonten, welke inzonderheid in den handel door verloop van tijd ten regel zijn geworden. Zij dienen tot rigtsnoer zonder door geschreven wetten te zijn vastgesteld. Natuurlijk dienden zij tot bronnen, waaruit het eigenlijke handelsregt is geput. Ook zijn de usantiën in de verschillende landen vrij gelijkmatig ontwikkeld, hoewel menige usantie niet volkomen vaststaat.
De usantie in het wisselregt draagt den naam van Uso. Art. 151 van het Wetboek van Koophandel zegt, dat de termijn, in een wisselbrief uitgedrukt, welke op één of meer dagen, maanden of uso’s na zigt getrokken is, begint te loopen op den eersten dag na dien, waarop de acceptatie of het protest van non-acceptatie is gedaan. Onder uso’s verstaat men, met betrekking tot alle binnen ons Koningrijk betaalbare wisselbrieven, dertig dagen, welke ten aanzien der niet op zigt getrokkene daags na dagteekening beginnen te loopen.
