Tsjernisjew is de naam van een grafelijk en vorstelijk geslacht in Rusland. Van de leden noemen wij: Grigorii Tsjernisjew, een der voortreffelijkste generaals van Peter de Groote. hij was geboren in 1674, werd door keizerin Elizabeth in den gravenstand opgenomen en overleed den 30sten Julij 1745. — zijn oudste zoon, graaf Sachar Tsjernisjew, geboren in 1705 en minister van Oorlog onder Catharina II, stond in den Zevenjarigen Oorlog aan het hoofd van een Russisch korps van 20000 man. Nadat Peter III den troon beklommen had, ontving hij in 1762 bevel, zich met zijn korps bij de Pruissen te voegen, waarop hij zich met Frederik de Groote vereenigde en bij Burkersdorf in aanraking kwam met de Oostenrijkers onder Daun. Reeds had de Koning tot den aanval besloten, toen Tsjernisjew den last ontving, terstond het Pruissische leger te verlaten.
Doch Frederik de Groote haalde hem over, het ontvangen bevel geheim te houden en te blijven, waarna de Oostenrijkers de nederlaag leden. Later werd hij maarschalk des rijks en overleed in 1776. — Zijn broeder Iwan Tsjernisjew was minister van Marine onder Catharina II en Paul I, — en een derde broeder, Peter Tsjernisjew, Russisch gevolmagtigde aan het Hof van Frederik II in Pruissen, en later aan dat van Lodewijk XV in Frankrijk. — Graaf Sachar Tsjernisjew, een kleinzoon van graaf Iwan, was betrokken in de zamenzwering van 14 December 1825 en werd naar Siberië verbannen. — Van de oudere lijn vermelden wij: vorst Alexander Iwanowitsj Tjsernisjew, geboren in 1779. Als kolonel van een regiment Kozakken nam hij deel aan de veldtogten tegen Napoleon I, werd in 1813 divisie-generaal, ondernam een strooptogt naar Westfalen en veroverde stormenderhand Soissons. Voorts zag hij zich bevorderd tot luitenant-generaal en vergezelde keizer Alexander naar het Congrès te Weenen en vervolgens naar Aken en Verona. Bij de krooning van keizer Nicolaas werd hij in den gravenstand opgenomen en in 1828 tot minister van Oorlog en tot chef van den generalen staf benoemd,. In 1841 zag hij zich bekleed met de vorstelijke waardigheid, werd in 1848 voorzitter van den Rijksraad en van den Ministerraad, en overleed te Castellamare den 20sten Junij 1867.
