Sporck (Johann von), een generaal der keizerlijk-Oostenrijksche troepen, geboren omstreeks het jaar 1607 te Westerloh bij Delbrück in het bisdom Paderborn, nam deel aan den Dertigjarigen Oorlog en was in 1639 opgeklommen tot kolonel der ruiters in Beijersche dienst. In 1643 streed hij voorspoedig tegen de Franschen en onderscheidde zich in 1645 in den slag bij Jankau. In 1647 wilde hij het Beijersche leger naar Bohemen brengen, maar werd bij het mislukken daarvan door keurvorst Maximiliaan van verraad beschuldigd, waarna hij overging in Oostenrijksche dienst en door den Keizer tot vrijheer verheven en met goederen in Bohemen begiftigd werd.
Hij streed voorts als generaal der ruiters onder Montecuculi (1657—1660) tegen de Zweden in Polen en Sleeswijk-Holstein, in den slag bij St. Gotthard (1664) tegen de Turken, werd daarop tot rijksgraaf benoemd en in 1674 door keizer Leopold naar de Nederlanden gezonden, om er als opperbevelhebber graaf Sonches te vervangen. Na de verovering van Dinant volbragt hij voorts een veldtogt tegen Turenne, nam daarna zijn ontslag, woonde op zijne goederen in Bohemen en overleed den 6den Augustus 1679.
