Sismondi (Jean Charles Léonard Simonde de), een verdienstelijk geschiedschrijver en letterkundige, geboren te Genève den 9den Mei 1773, vlugtte in de dagen der omwenteling aldaar (1793) met zijn vader naar Engeland, keerde in 1794 naar zijne geboortestad terug, maar werd er in hechtenis genomen, daar hij ondersteuning had verleend aan de vervolgden. Toen hij weder op vrije voeten was gesteld, begaf hij zich in 1796 naar Toscane en kocht een eigendom bij Pescia. Intusschen werd hij ook hier door de Franschen als een aristocraat en kort daarna door de Italianen als een Franschman in de gevangenis geworpen. In 1800 vertrok hij weder naar Genève, waar hij onderscheidene gemeentelijke betrekkingen bekleedde en zich vooral bezig hield met de beoefening der geschiedenis, waartoe hij betrekkingen aanknoopte met mevrouw de Staël, Benjamin Constant, Guizot, Pictet enz.
In 1830 vestigde hij zich weder in Italië, maar overleed te Chène bij Genève den 25sten Junij 1842. Van zijne geschriften vermelden wij: „Histoire des républiques italiennes du moyen age (1809— 1816, 16 dln; laatste uitgave 1840, 10 dln)”, — „Histoire de la rénaissance de la liberté en Italie (1832, 2 dln)”, — Histoire des Français (1821—1844, 31 dln)”, — een „Précis” daarvan (1839, 2 dln)”, — „Histoire de la chûte de l’empire romain (1835,2 dln)”, — „Julia Sévéra on l’an 992 (1822, 3 dln)”, — „De la littérature du midi de l'Europe (1813)”, — en „Etudes sur les sciences sociales (1839 3 dln)”.
