Servetus (Michaël), eigenlijk Miguel Servede, een geleerd geneesheer en een tegenstander der drieéénheidsleer, geboren in 1511 te Villanuéva in Aragon, studeerde te Toulouse in de regten en vertrok in het gevolg van Karel V over Italië naar Basel, waar hij in 1530 omging met Oecolampadius en dezen zocht over te halen tot zijne van de kerkleer afwijkende gevoelens omtrent de drieéénheid. Daar hij hierin niet slaagde, vertrok hij in 1531 naar den Elzas en gaf te Hagenau zijn werk in het licht: „Detrinitatis erroribus”, waarvan onderscheidene exemplaren op last van den Raad te Basel vernietigd werden. Daarentegen verdedigde Servetus zijne gevoelens in de „Dialogi de trinitate (1532)”.
Hierop keerde hij naar Frankrijk terug, toefde meestal te Parijs en te Lyon, studeerde in de geneeskunde en verwierf zoowel door zijne uitgave van de werken van Ptolemaeus een beroemden naam op het gebied der aardrijkskunde als door zijne geschriften over den bloedsomloop op dat der physiologie. In 1540 vestigde hij zich te Vienne, maar kwam in 1543 door zijn geschrift: „Christianismi restitutio" in botsing met de R. Katholieke en Protestantsche theologie. In April 1553 ontsnapte hij uit de gevangenis te Lyon, maar werd te Genève op aandrang van Calvijn wederom in hechtenis genomen, vruchteloos tot het herroepen van zijne gevoelens vermaand, en na de uitspraak der vier Evangelische Ministériën van Zürich, Bern, Basel en Schaffhausen, door welke zijne leerstellingen als dwalingen verworpen werden, door den Raad van Genève, en wél bepaaldelijk op aansporing van Calvijn, tot den brandstapel veroordeeld. hij onderging met standvastigheid de volvoering van dit vonnis op den 27sten October 1553.
