Sergius is de naam van vier pausen. Sergius I, geboren te Antiochië in Syrië en opgevoed te Palermo, beklom den 6den December 687 den pauselijken Stoel en bragt de 6 canones van het concilie te Constantinopel (692) tot stand, waardoor de scheiding van de Grieksche en Latijnsche Kerk werd voorbereid. Men meent voorts, dat hij bij de mis het „Agnus Dei” ingevoerd heeft. Hij overleed den 9den December 701. — Sergius II heette eigenlijk Petrus, was aartspriester te Rome en werd in 844 tot paus gekozen.
Hij handhaafde zich in zijne waardigheid tegenover keizer Lotharius, wiens bevestiging hij niet gevraagd had, en overleed den 12den April 847. — Sergius III werd reeds als diaconus van onderscheidene ondeugden beschuldigd, maar beklom niettemin in 940, geholpen door de beruchte vrouwen Theodora en Marozia, welke laatste hem den lateren paus Johannes XI schonk, den pauselijken zetel, en overleed in 911. — Sergius IV was bisschop van Alba, toen hij den 21sten Augustus 1009 tot paus gekozen werd. Hij overleed den 13den Mei 1012. Hij heette eigenlijk Bocca di Porco (Varkenssnoet).
