Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 20-08-2018

Seleucia

betekenis & definitie

Seleucia (Seleukeia) is de naam van onderscheidene, meestal door Seleucus I in Azië gestichte steden. Daarvan vermelden wij: Seleucia in Babylonië, eene Grieksche kolonie op den regter oever van de Tigris en aan het scheepvaartkanaal Narsares, dat zich uitstrekte naar de Eufraat. Het verhief zich ten noordoosten van Babylon en was hoofdzakelijk uit de bouwvallen van deze stad opgetrokken. Door hare gunstige ligging werd zij de stapelplaats van den Oosterschen handel, totdat de oorlogen tusschen de Parthers en de Romeinen hare welvaart vernietigden.

Trajanus (116 na Chr.) nam haar in bezit, en toen er een opstand uitbarstte, gaf hij haar prijs aan de vlammen. Later (165) werd zij door Avidius Cassius geheel en al verwoest. Zij telde toen nog ½ millioen inwoners. Met de stad Ktesiphon, op den anderen oever van de Tigris gelegen, droeg zij bij de Syriërs den naam van Madaïn, en hare puinhoopen dienden in de 9de eeuw den Abassiden tot stichting van Babylon. — In de tweede plaats noemen wij: Seleucia Piéria, eene stad aan de kust van Syrië, ten noorden van den mond der Orontes, met eene goede, versterkte haven. Zij was de stapelplaats van Antiochia en van groot belang in de oorlogen tusschen de Seleuciden en de Ptolemaeussen. Ook thans nog getuigen aanzienlijke bouwvallen van de voormalige grootheid dezer stad. Merkwaardig is ook de in den Piériaberg uitgehouwene necrópolis (doodenstad), met vele catacomben en grafkamers. — Een derde Seleucia lag in Silicië, aan de Kalycadnus; zij werd wegens een tempel met een orakel van Apollo druk bezocht.

< >