Salis-Seewis (Johann Gaudenz) vrijheer von), geboren te Seewis in Graauwbunderland uit een adellijk geslacht op den 26sten December 1762, ontving zijne opleiding in de vaderlijke woning en vertoefde daarna eenigen tijd te Pfeffel bij Kolmar, trad in 1785 in Fransche dienst en werd kapitein der Zwitsersche garde te Versailles. Bij het uitbarsten der Omwenteling echter nam hij zijn ontslag en keerde in 1793 in zijn vaderland terug, waar hij zich vestigde te Chur. Weldra echter moest hij wegens zijne staatkundige gevoelens de wijk nemen naar Zürich, waar hij benoemd werd tot inspecteur-generaal der Helvetische troepen. Later vertrok hij naar Bern, waar hij aan het Hof van cassatie werd geplaatst.
In 1803 keerde hij naar Graauwbunderland terug, bekleedde er onderscheidene staatsambten, nam in 1817 als kolonel zijn ontslag en woonde ambteloos en in afzondering te Malans, waar hij den 29sten Januarij 1834 overleed. Als dichter wordt hij gewoonlijk in éénen adem genoemd met zijn vriend Matthison. Zijne „Gedichte” verschenen in 1793 en de 12de druk daarvan in 1869.
