Riviergoden (De) zijn in de Grieksche mythologie zonen van Océanus en beschermers of liever vertegenwoordigers der rivieren. Zij werden wegens den grooten invloed der rivieren op de vruchtbaarheid der landen met ijver gehuldigd en hadden, evenzeer als de andere goden, hunne heiligdommen, hunne priesters en hunne offeranden.
Intusschen was de eeredienst dezer goden meestal van plaatselijken aard ; alleen Achelous, de grootste der Grieksche rivieren, werd meer algemeen gehuldigd. Vaak werden zij als de grondleggers der landontginning, als de oudste koningen en stamvaders des volks beschouwd. Men meende, dat zij hun verblijf hielden in de diepte der rivieren of in nabij de bronnen gelegene grotten.
Gewoonlijk werden zij afgebeeld in de gedaante van menschen of dieren, en ook wel in die van slangen of stieren met een menschelijk gelaat. Tot hunne attributen behoort eene stroomkruik (urn) of een hoorn des overvloeds. Zij bezaten het vermogen om eene andere gedaante aan te nemen en de gebeurtenissen der toekomst te voorspellen.
