Reproductie of regeneratie is de herstelling van verlorene of gewonde ligchaamsdeelen door de natuur. Zij bestaat bij de menschen en bij de dieren van hoogeren rang in veel geringere mate dan bij de dieren van lageren rang. Bij deze laatsten wordt vaak het verlies van geheele ledematen door reproductie hersteld, terwijl deze zich bij de menschen bepaalt tot de genezing van wonden en tot de vernieuwing van betrekkelijk kleine gedeelten van de huid en van hare hulporganen, van de slijmvliezen, spieren, beenderen, zenuwen en vaten. Geheele ledematen bekomt de mensch niet door aangroei terug.
Wonden en verlies van gedeelten der huid, spieren en klieren genezen doorgaans door het vormen van lidteekens. De doorgesnedene zenuwen groeijen aanéén en zijn daarna weder geschikt voor hare taak. Het gemakkelijkst ontstaan nieuwe haarvaten. Ook de reproductie van verwoeste spieren is dikwijls van groot belang; men ontwaart den groei van spiervezels vooral na typhus, rheumatismus en verlammingen. Beenbreuken en beenwonden genezen door de vorming van beenzelfstandigheid (callus). Slechts zelden ontstaan nieuwe beenderen, doch dit kan geschieden, wanneer de oude uit het beenvlies zijn weggenomen zonder dit te veel te beschadigen. Men heeft voorts eene volkomene reproductie van de opperhuid, van de nagels en van de haren, — namelijk van deze laatste zoolang de haarwortels ongedeerd blijven. — Men verstaat onder reproductie ook de voortbrenging van nieuwe gelijksoortige individuen door planten en dieren, voor zoover die voortbrengingen op de ontwikkeling van bevruchte eijeren en niet op verdeeling berust. — Eindelijk geeft men den naam van reproductie aan de verveelvuldiging van een geschrift, eene teekening enz. langs mechanischen weg, bijv. door middel van steen- of houtgravures, photographie enz.
