Relmuis (Myoxus) is de naam van een dierengeslacht uit de familie der Eekhoornachtigen van de orde der Knaagdieren. De diertjes, die er toe behooren, hebben veel overeenkomst met eekhoorntjes, maar onderscheiden zich door den schedelvorm en door het aantal en de kroonen der kiezen. Zij leven in de gematigde gewesten der Oude Wereld op hoornen, voeden zich met vruchten en bladeren, en voorzien de holen, waarin zij des winters slapen, in den herfst met een voldoenden voorraad. De gemeene relmuis (M.
Glis X.), door de Duitschers Siebenschläfer genoemd, is 16 Ned. duim lang en heeft een staart ter lengte van 13 Ned. duim, — voorts een smallen kop, een spitsen snuit, nagenoeg kale ooren, een ruigen staart, vier teenen en een korten duim aan de vóór- en 5 teenen aan de achterpooten, en een zachten pels, die op den rug grijs met eene donkerbruine tint, aan de zijden wat lichter en onder het lijf wit is. Zij behoort tot de nachtdieren, bevindt zich in Bohemen, Silézië en Begeren, voedt zich met noten, zaden en ooft en maakt zich ook wel meester van jonge vogels. Haar vleesch wordt gegeten. Eene kleinere soort is de groote hazelmuis (M. quercinus L.). Deze is op den rug grijsachtig bruin, aan de zijden grijs en onder den buik wit; zij heeft een kring om de oogen en zwarte strepen vanhier naar de schouders. Haar staart is zwart met eene witte punt. Men vindt haar in het zuiden van Frankrijk, waar zij veel schade toebrengt aan de perziken en abrikozen. — De kleinste soort is de kleine hazelmuis (M. avellanius L.). Zij is niet grooter dan de huismuis en roodachtig-geel van kleur met een witten buik, riekt sterk naar muskus en verkeert bij voorkeur onder de hazelstruiken. Dit vrolijke en bewegelijke diertje buigt bij het eten den staart over het hoofd.
