Philóstratus

betekenis & definitie

Philóstratus (Flavius) de Oudere, geboortig van Lemnos, een Grieksch redenaar en sophist, die tegen het einde van de tweede eeuw onzer jaartelling leefde, schreef op last van keizerin Julia Domna eene levensgeschiedenis van Apollonius van Tyana („Vita Apollonii”), welke tot aanbeveling der wijsbegeerte van Pythágoras moest dienen. Voorts leverde hij: „Vitae sophistarum”, — „Historica" een verhaal der dappere daden van de Trojaansche helden, — „Epistolae”, ten getale van 73, — „Imagines” beschrijvingen van schilderijen bevattend, — en „Statuae". De gezamenlijke werken van Philóstratus zijn o. a. uitgegeven door Kayser (1870—1871). — Zijn neef Philóstratus de Jongere, desgelijks een redenaar en sophist, genoot te Rome de gunst van keizer Caracalla, maar was voorts als leeraar werkzaam te Athene, en overleed op Lemnos in 264 na Chr. Ook deze heeft „Imagines" geschreven, welke in de uitgave der gezamenlijke werken van den voorgaande zijn opgenomen.