Papaveraceën is de naam van eene tweezaadlobbige plantenfamilie uit de orde der Cruciflorae. Zij omvat éénjarige en overblijvende kruiden met melksap, afwisselende, zittende of gesteelde, meestal gelobde of ingesnedene bladeren en volkomene, regelmatige bloemen, die zich op lange bloemstelen verheffen of een bloemscherm vormen. De kelk bestaat uit 2 bij het opengaan der bloem reeds afvallende bladeren, en de groote, levendig gekleurde, desgelijks afvallende bloembladen staan in dubbelen of drievoudigen getale op den bloembodem. Hierop verheft zich ook een groot aantal meeldraden met draad- of bandvormige helmdraden en 2-hokkige, overlangs openspringende helmknoppen.
Het vruchtbeginsel is bovenstandig, 2- of meerbladig, éénhokkig en van onvolkomene tusschenschotten voorzien; het draagt een grooten, zittenden, schijfvormigen stempel. De vrucht is eene zaaddoos, en de talrijke kleine, niervormige zaden bevatten een oliehoudend kiemwit. Men vindt de Papaveraceën voornamelijk op den noordelijken gematigden gordel, inzonderheid in Europa en Noord-Amerika.
