Pandóra (Albegaafde)

betekenis & definitie

Pandóra noemt de Grieksche fabelleer eene vrouw, welke door Zeus (Jupiter) tot verderf der menschen naar de aarde gezonden werd, toen Prometheus het vuur van den hemel geroofd had. Hephaestus (Vulcanus) had haar gevormd uit water en aarde, — Aphródite (Venus) en de Muzen verleenden haar bevalligheid, Hermes (Mercurius) valschheid, vleijerij en list, en Zeus schonk haar eindelijk eene doos, waarin alle rampen en kwalen, maar ook de Hoop zich bevonden. Hermes bragt haar naar Epimetheus, den broeder van Prometheus, die met haar in het huwelijk trad en roekeloos de doos opende. Nu vlogen al de daarin besloten ellenden over den aardbodem, doch daar hij haar haastig weder digt maakte, bleef de Hoop er in achter.