Onderchlorigzuuranhydride, in 1834 door Balard ontdekt, ontstaat door de werking van chloor op kwikzilver-oxyde en is een roodachtig geel gas, dat ligt ontploft, in water oplost, met de meeste stoffen zich ontbindt en met chloorwaterstof water en chloor levert. Organische stoffen worden er door vernietigd. Bij — 20° is het zuur vloeibaar en tot ontploffing geneigd.
De waterachtige oplossing, het onderchlorigzuur, kan gedestilleerd en alzoo geconcentreerd worden, waarna zij een sterk bleekend vermogen heeft. — Dit zuur ontstaat ook door de werking van chloor op alkaliën, alkalische aarden en vele zouten, welke laatste op deze wijze de zoogenaamde bleekzouten vormen. Leidt men chloor in eene geconcentreerde kali-oplossing en verwarmt men deze, dan ontstaan 5 verbindingsgewigten chloorkalium en 1 verbindingsgewigt chloorzuur kalium, welke zich in blinkende, platte kristallen vertoonen (zie onder Kali-zouten).
Men verkrijgt zuiver chloorzuur uit chloorzuur baryum met hulp van zwavelzuur in de gedaante van eene kleurlooze, dik vloeibare, reuklooze en scherp zuur smakende vloeistof, die zich bij 40° C. in chloor, zuurstof en overchloorzuur ontbindt.
Eenige droppels doen bij het opdroogen papier en linnen ontbranden, — met zoutzuur geeft het chloor en water, en het oxydeert stoffen, die hiervoor vatbaar zijn. Zijne zouten zijn oplosbaar en ontploffen bij een schok of slag of wanneer zij met sommige andere stoffen in aanraking komen. Bij verwarming leveren zij zuurstof, terwijl er chloormetaal achterblijft. In verband gebragt met zwavelzuur, ontwikkelt zich daaruit een geel gas met een sterk bleekend en oxydérend vermogen. Chloorzuur kalium werd voorheen meer dan thans in de fabrieken van strijkzwaveltjes gebruikt.
