Nossariërs of Half-Christenen is de naam eener Mohammedaansche secte van de partij der Sjiïten, aan den Libanon gevestigd, welke omstreeks het jaar 592 ontstond en haren naam ontving van Nosraya in het gebied van Koefa en de geboorteplaats van haar eerste opperhoofd. Zij noemen zich zelven Muzelmannen, maar hunne godsdienst is een mengsel van Mohammedaansch en Christelijk gnosticismus met overblijfselen der oud-Syrische natuurdienst. Volgens hare leer is God in de gedaante van 12 imams, alzoo in 12 menschwordingen, als Abraham, Mozes, Jezus, Mohammed enz. op aarde verschenen, maar wegens de tegenstrevigheid der menschen naar de Zon teruggekeerd, weshalve zij deze aanbidden. Ook gelooven zij aan de zielsverhuizing.
De zielen der geloovige Nossariërs evenwel hebben slechts een zekeren tijd noodig tot reiniging en heiliging en worden eindelijk onder de sterren geplaatst. Hunne zedeleer bevat eene krachtige aanbeveling tot barmhartigheid, eerlijkheid, naauwgezetheid, tevredenheid enz., doch hunne zeden zijn ver van zacht en beschaafd. Hoewel de veelwijverij bij hen verboden is, veroorloven zij op sommige feestdagen eene onbeperkte gemeenschap der beide seksen. Zij zien met geringschatting neer op hunne naaste buren, de Turken en Israëlieten, maar zijn den Christenen zeer genegen en vieren onderscheidene Christelijke feestdagen. Een geestelijk opperhoofd heeft er het opzigt op de zaken van eeredienst en wordt als een profeet gehuldigd. In den tijd der Kruistogten was deze secte in Syrië en Mesopotamië sterk verbreid, doch later bewoonde zij nagenoeg uitsluitend het landschap tusschen de Nahr Kadisja en de Orontes, vooral in het gebergte van Latakia, waar men hen ook thans nog aantreft. Zij tellen omstreeks 75000 zielen, verdeeld in 18 tot 20 horden, die aan de Turken schatpligtig zijn, maar voor ’t overige eene groote mate van onafhankelijkheid bezitten.