Klosz (Johann Georg Burkhard Franz), bekend als geschiedschrijver op het gebied der vrijmetselarij, geboren den 31sten Julij 1787 te Frankfort aan de Main, studeerde te Heidelberg en te Göttingen in de medicijnen en vestigde zich in 1810 als arts in zijne geboorteplaats.
In 1813 bekleedde hij eenigen tijd de betrekking van buitengewoon hoogleeraar, en toen hij zich voorts beijverde hulp aan te brengen in de oorlogshospitalen, ontving hij den titel van medicinaalraad. Nadat hij eene reeks van jaren te Frankfort als geneesheer was werkzaam geweest, overleed hij aldaar den 10den Februarij 1854. Reeds in 1805 was hij onder de vrijmetselaars opgenomen en hij zorgde met den meesten ijver voor den bloei hunner vereeniging. Vooral ook bepaalde hij zich bij de geschiedenis der vrijmetselarij en schreef: „Die Freimaurerei in ihrer wahren Bedeutung aus den alten und echten Urkunden nachgewiesen (1846)”, — „Geschichte der Freimaurerei in Engeland, Irland und Schottland (1848)”, — „Geschichte der Freimaurerei in Frankreich (1851—1853, 2 deelen)”, — en „Bibliographie der Freimaurerei (1844)”. Dit laatste werk was grootendeels een catalogus van zijne eigene hoogst belangrijke verzameling van boeken en handschriften over vrijmetselarij. Die verzameling is na zijn dood het eigendom geworden van prins Frederik der Nederlanden en in 1862 in den Haag geplaatst.
