Kimmedontius (Jacobus), Kimedoncius of Kimedonek, een verdienstelijk Nederlandsch Godgeleerde, geboren te Brugge in Vlaanderen in de eerste helft der 16de eeuw, studeerde in de theologie en werd opziener van het Collegie der Wijsheid te Heidelberg. Intusschen zag hij zich met zijn ambtgenoot Zacharias Vrsmus den 7den October 1577 door den Lutherschen keurvorst Lodewijk — voorzeker wegens zijne Calvinistische rigting — van zijn ambt ontzet en weggezonden. hij begaf zich naar Gent, was er in 1578 predikant, gaf lessen in de godgeleerdheid en verwierf den naam van „professor der leeringen van Calvijn’’. hij aanvaardde het hoogleeraarsambt den 6den October van laatstgenoemd jaar en vervulde er zijne dubbele betrekking, totdat de stad in het bezit kwam van Parma. Kort te voren, namelijk den 4den Augustus 1584, was hij als predikant der St. Bavo’s-kerk op het schavot tegenwoordig geweest bij de onthoofding van jonker Jan van Hembyze.
Nadat hij den 16den September afscheid genomen had van zijne gemeente, vertrok hij over Sluis naar Vlissingen en werd in 1585 tot predikant te Middelburg beroepen. Daar was hij 3 jaren met lof werkzaam, zoodat hij in 1586 voorzitter werd der Synode te ’s Hage en in 1587 met anderen belast met het leveren eener vertaling des Bijbels. In 1589 zag hij zich weder naar Heidelberg beroepen in zijne voormalige betrekking, werd er in 1590 hoogleeraar in de godgeleerdheid, en overleed aldaar in 1596. Van zijne geschriften noemen wij: „Van der doope onzes Heeren Jezus. Bekentenis van Dierik Philips. Mitsgaders eene beantwoordinghe derselver bekentenissen (1589)”, — „De redemptione, praedestinatione etc.” — „Lijkoratie tot lof van den Paltzgraaf Jan Casimirus”, — „Theophijlacti Simocatae opuscula omnia”, — „Dissertatio theologica de duabus hoe tempore eontroversiis de reconciliatione per mortem Christi impetrata etc.”, — „Synopsis adversus Samuelem Huberum”, — en „De verbo Dei scripto et non scripto.”
