Hutchinson. Onder dezen naam vermelden wij:
John Hutchinson, een Engelsch godgeleerde. Hij werd geboren in 1674 en aanvaardde de betrekking van huishofmeester bij den hertog van Somerset, dien hij op zijne reizen door Europa vergezelde.
Om zich op de theologie toe te leggen, verliet hij de dienst van den Hertog, en deze bezorgde hem bij George I een jaargeld van 200 pond sterling. In 1724 gaf hij het eerste deel van „Moses’ principia” in het licht, waarin hij het scheppingsverhaal van Mozes verdedigde en het stelsel van Newton bestreed; het 2de deel verscheen in 1727. Voorts schreef hij nog een aantal andere werken, welke van 1749 tot 1765 in 13 deelen verzameld zijn. Hij overleed den 28sten Augustus 1737. Zijn godsdienstig stelsel, dat vele aanhangers (Hutchinsonians) vond, is het duidelijkst ontwikkeld in de: „Thoughts concerning religion (1743)”. Daarin ligt de bewering tot grondslag, dat de Bijbel de beginselen bevat der zedelijke wijsbegeerte en der ware godsdienst.
John Hely-Hutchinson, een verdienstelijk Engelsch krijgsman. Hij werd geboren den 15den Mei 1757, was de telg van een aanzienlijken stam, trad 1774 in dienst als kornet bij een regiment dragonders, was na 2 jaar reeds ritmeester en zag zich nog gedurende zijne minderjarigheid benoemd tot afgevaardigde naar het Iersche Parlement. Als luitenant-kolonel nam hij in 1792 deel aan den veldtogt in Champagne onder den hertog van Brunswijk en rustte in 1794 op eigen kosten een regiment uit, waarvan hij aanvoerder werd. Nadat hij zich beijverd had, den opstand in Holland te dempen, werd hij in 1796 generaal-majoor en onderscheidde zich in 1799 bij de landing in Noord-Holland. In 1801 scheepte hij zich in naar Egypte, en toen generaal Abercromby in den slag van Alexandrië doodelijk gewond werd, aanvaardde hij het opperbevel over het Britsche leger. Hij veroverde Damiate en Bamaniéh, omsingelde Cairo en noodzaakte generaal Belliard tot eene capitulatie. Vervolgens trok hij naar Alexandrië, sloeg de uitvallen van Menou terug en dwong hem om zich met zijn leger over te geven. Omstreeks 10000 Franschen legden de wapens neder en 300 kanonnen vielen in handen der Engelschen.
Tot belooning van zijne schitterende wapenfeiten werd hij den 16den December 1801 tot lord Hutchinson van Knocklofty verheven. In 1803 verwierf hij den rang van luitenant-generaal, werd in 1806 belast met eene buitengewone zending naar Rusland en was tegenwoordig in den slag bij Friedland. Na den Vrede van Tilsit keerde hij naar Engeland terug en werd in 1813 generaal. In 1825 ontving hij van zijn ouderen broeder Bichard den titel van graaf van Donoughmore, en overleed den 6den Julij 1832. Zijn neef John Hely-Hutchinson derde graaf van Donoughmore, geboren in 1787, was kapitein bij het Britsche leger en maakte zich in 1815 bekend door de redding van den ter dood veroordeelden Lavalette, dien hij met hulp van sir Robert Wilson en van kapitein Bruce in het uniform van een Engelsch officier over de grenzen bragt. Hij overleed als lord-luitenant van Tipperary op Palmerstonhouse in het graafschap Dublin den 12den September 1851. Op hem volgde zijn oudste zoon, Richard John Hely-Hutchinson, viscount Suirdale, geboren den 4den April 1823, als vierde graaf van Donoughmore. Hij was in 1868 in het ministérie Derby eerst vice-president en vervolgens president van den Board of Trade, bekleedde die betrekking tot aan den val van het kabinet (1859), en overleed den 22sten Februarij 1866.
