Horst (Ulrich, vrijheer von der), een verdienstelijk krijgsman, geboren den 16den November 1793, nam als officier in Pruissische dienst deel aan den veldtogt van 1812 en diende in 1813 en 1814 bij het Russische leger en bij het Russisch-Duitsche legioen. In 1815 streed hij wederom in de Pruissische gelederen tegen Frankrijk en onderscheidde zich in den slag van Ligny en bij de verdediging van Wavre. In 1846 voerde hij het bevel over een regement infanterie in Posen, doch zijn huwelijk met eene Poolsche leidde tot onaangenaamheden, die hem noodzaakten zijn ontslag te nemen, en toen Pruissen zich niet verder met den strijd in Sleeswijk-Holstein wilde bemoeijen, zoodat de hertogdommen dien met eigene kracht moesten voortzetten, trad von der Horst er in 1850 in dienst. Aanvankelijk voerde hij als generaalmajoor bevel over het korps jagers, en toen voorts in Julij de worsteling met de Denen begon, zag hij zich aan het hoofd geplaatst van de derde brigade infanterie.
In die betrekking leverde hij den merkwaardigen slag bij Idstedt (25 Julij) en den roemrijken en gewigtigen strijd bij Oberstolk, waar hij door de rijen der Denen boorde en hun den terugtogt naar Flensburg dreigde af te snijden. Ware het opperbevel in betere handen geweest, dan zou het door hem behaalde voordeel eene algemeene overwinning geworden zijn. Zelfs toen men hem een gedeelte zijner troepen ontnomen had, bood hij aan de vijanden een roemrijken tegenstand. Het vertrouwen op von der Horst klom nog door den slag van 25 Julij, terwijl men de bekwaamheid van den opperbevelhebber meer en meer in twijfel trok. Het verwekte alzoo in de Hertogdommen algemeene goedkeuring, dat Willisen door von der Horst vervangen werd. Inmiddels verhinderde de loop der SleeswijkHolsteinsche zaken het nemen van beslissende maatregelen. Bij het afdanken van het leger ontving ook de opperbevelhebber zijn ontslag, terwijl hem de gelegenheid was afgesneden, om zijn rang in het Pruissische leger te hernemen. Na dien tijd woonde hij eerst te Hamburg, vervolgens te Charlottenburg bij Berlijn, en overleed aldaar den 9den Mei 1867.
