Hondius. Onder dezen naam vermelden wij:
Abraham Hondius of de Hond, een verdienstelijk Nederlandsch schilder en graveur. Hij werd geboren te Rotterdam in 1638, vestigde zich te Londen, alwaar hij zich in 1665 bevond, en overleed er in 1695. Hij leverde voortreffelijke jagttafereelen, die zich door natuurlijkheid van voorstelling en stoutheid van uitvoering onderscheiden, hoewel aanmerking gemaakt is op het overdrevene van zijn coloriet. De raadsheer Herman Trip te Groningen bezat van hem eene beerenjagt met levensgroote dieren, terwijl Houbraken melding maakt van een maanlicht en van den brand van Troje, door Hondius geschilderd. Ook heeft men van hem eenige geëtste prentjes, wilde dieren voorstellende.
Hendrik Hondius of de Hond, een verdienstelijk schilder, graveur, vestingbouwkundige en schrijver. Hij werd geboren in 1673 te Duffel in Noord-Brabant, oefende zich onder de leiding van J. Wierix en Frederik de Vries, bezocht Keulen, Parijs en Londen, en vestigde zich te 's Hage, waar hij in 1662 als 89-jarig grijsaard nog leefde en zijn „Gulden Cabinet” uitgaf. Hij schreef: „Beschrijvinge en afbeeldinge der generale regelen der fortificatie, der artilleriemunitie en vivres van derselver en hare commissiën van de leger, aerde wallen, de approchen met het tegenweer ende van vyerwerken (1624)”, ook in het Fransch vertaald, — „Alghemeineregelen der sterktebouw (1625)”, ook in het Italiaansch overgebragt, — „Van de perspective, ook onderrigt in de perspectiefkunst (1622)”, — „Over de globen”, — „Theatrum honoris in quo nostri Apellis seeuli seu pictorum qui patrum nostrorum memoriae vixerunt celebriorum, praecipue quos Belgium tulit, verae et ad vivum expressae imagines in aes incisae exhibentur (1612 en 1618)”, — „Afbeeldingen van sommige in Gods woordt ervaren mannen enz. (1601)”, — de kaarten van het „Toneel of beschrijving der steden van Holland” door Boxhorn (1634), — „Les pacificateurs Belgiques (1618)”, — „Les hommes illustres (21 platen)”, — „Les portraits des hérésiarches et autres hommes illustres (86 platen)”, — „Topographia variarum regionum etc. (1611 en 1614)”, — „Pompe funèbre de Charles V, executée par ordre de Philippe II à Bruxelles (1619 met 37 platen)", — benevens eenige losse gravures. Volgens Immerzeel heeft hij de portretten gegraveerd van 144 meestal Vlaamsche kunstenaars.
Hendrik Hondius, een uitstekend graveur. Hij werd geboren te Londen en was er werkzaam omstreeks het jaar 1640. Hij heeft onderscheidene portretten op koper gebragt, zooals van koningin Elizabeth, van koning Jacobus I, van prins Willem van Oranje, van Bernhard, hertog van SaksenWeimar, enz.
Jodocus Hondius, een voortreffelijk aardrijkskundige. Hij werd geboren in 1563 te Wacken in West-Vlaanderen, legde zich met goed gevolg toe op de graveerkunst en het lettergieten, onderscheidde zich door zijn fraai schrift, leerde in korten tijd Latijn en Grieksch, en wijdde zich op 20-jarigen leeftijd onverdeeld aan de aardrijkskunde. Hij vervaardigde groote globes, wiskundige instrumenten en kaarten, en ging vervolgens naar Amsterdam, waar hem in 1597 octrooi werd verleend tot het maken van nieuwe aardglobes. Hij overleed aldaar den 10den Februarij 1611. Van zijne werken vermelden wij: „Nova et exacta totius orbis terrarum descriptio geographica et hydrographica”. — „Atlas major (1627)”, — „Descriptio Italiae (1627)”, — „The theatre of the empire of Great-Britain etc. (1610; nieuwe druk 1627)”, — en „Theatrum artis scribendi etc. (1594; 2de druk 1614)”. Ook bezorgde hij 9 nieuwe oplagen van den grooten atlas van Mercator Petrus Hondius of de Hond. Deze studeerde te Leiden in de godgeleerdheid en in de kruidkunde, werd in 1606 predikant te Ter Neuzen en overleed aldaar in 1621.
Daar hij ongehuwd was, woonde hij bij den burgemeester op het buitengoed de Moffenschans. Hier wijdde hij zich weder aan de kruidkunde en vooral aan den tuinbouw', zooals blijkt uit zijn dichtwerk: „Dapes inemptae of de Moufeschans, dat is de soeticheydt des Buytenlevens, vergeselschapt met de boucken, afgedeelt in 10 gangen. Nieuwe editie (1621)”. Hij droeg die gangen op aan onderscheidene geleerde en aanzienlijke personen en genoot de eer, dat prins Maurits zijn lusthof bezocht. Onderscheidene te voren hier onbekende planten werden er door hem aangekweekt. Voorts schreef hij: „Leo Belgicus, hoc est inferioris Germaniae Provinciarum Septemdecim status hodiernus (1598)”, terwijl hij werkzaam was aan eene dichterlijke beschrijving van den Spaanschen oorlog en aan een „Herbarius Indicus”.
