Henneberg, een voormalig graafschap in Franken, is zijn ontstaan verschuldigd aan de Poppo's, een geslacht van graven die zich naar een burgt, 2 uur gaans ten zuidwesten van Heiningen, maar thans reeds lang tot puin vervallen, graven van Henneberg noemden. Het graafschap had op verschillende tijden een zeer verschillenden omvang. Gottwald I, een zoon van Poppo I, verkreeg in het begin der 12de eeuw het burggraafschap Würzburg en liet het aan zijne nakomelingen achter, die hunne bezittingen op onderscheidene wijzen verdeelden.
Toen het geslacht der graven van Henneberg in 1583 met graaf Ernst Georg was uitgestorven, verviel het graafschap, met uitzondering van Schmalkalden, aan keurvorst August van Saksen. Later werd het aan verschillende vorstenhuizen toegewezen, totdat het in 1815 voor een gedeelte aan Pruissen verviel, en voor een ander gedeelte aan het hertogdom Saksen-Meiningen-Hildburghausen. Een klein gedeelte behoort thans tot Weimar, een ander tot Gotha, en schmalkalden tot Pruissen. — Graaf Herman van Henneberg was in de 2de helft der 13de eeuw gehuwd met Margaretha, eene zuster van Willem II, graaf van Holland en Roomsch Koning; van haar is de fabel in omloop , dat zij haar gemaal op eens 365 kinderen geschonken heeft, die in de kerk te Loosduinen gedoopt zijn.
