Heinefetter (Sabine), eene beroemde Duitsche operazangeres, geboren te Mainz in 1805, wekte als harpspeelster door hare fraaije stem de opmerkzaamheid van een muziekliefhebber, die haar eene opleiding bezorgde voor het tooneel.
In 1824 trad zij op als tooneel-zangeres te Frankfort aan de Main en vond aanstonds een engagement te Cassel, waar Spohr zich met hare verdere vorming belastte. Hoewel zij in 1827 bij den schouwburg te Cassel eene aanstelling voor levenslang ontvangen had, verbrak zij wegens nietige onaangenaamheden de geslotene overeenkomst en begaf zich naar Parijs, waar zij onder Tadolini zich oefende volgens de Italiaansche school, en naast de dames Sontag en Malibran optrad in de Italiaansche opera. Daarna volbragt zij eene kunstreis door Duitschland en bragt vooral stukken van Rossini ten gehoore. Den edelen, zuiver Duitschen gezangstijl, waardoor zij voorheen te Cassel en ook te Berlijn een Verbazenden opgang maakte, had zij echter verloren, zonder in staat te wezen om zich het voortreffelijke der echt-Italiaansche school toe te eigenen.
Daarna ging zij eenigen tijd naar Italië en herkreeg na haren terugkeer (1833) door eene welgeslaagde gastrol te Berlijn haren vroegeren roem, verbond zich in 1835 aan den Koninklijken schouwburg te Dresden, doch begaf zich reeds het volgende jaar weder op eene kunstreis, en nam in 1842 afscheid van het tooneel, om hare overige levensdagen rustig door te brengen. Zij trad vervolgens in het huwelijk met Marquet, woonde met haren echtgenoot te Marseille, en overleed den 18den November 1872. — Hare zuster Clara, gehuwd met Stöckel, wms desgelijks eene verdienstelijke zangeres, doch overleed den 23sten Februarij 1857 in een krankzinnigengesticht te Weenen. — Eene andere zuster, Kathinka genaamd, ontving hare opleiding aan de groote opera te Parijs, onderscheidde zich niet zoozeer door hare stem als zangeres als door haar uitstekend spel, en vond in 1842 eene aanstelling bij den schouwburg te Brussel. Op eene avondpartij ten harent geraakten 2 jonge advocaten in woordenwisseling, waarbij de een den ander doorstak, zoodat zij zich gedurende eenigen tijd uit Brussel verwijderde. In 1850 trad zij op te Parijs, vervulde voorts gastrollen te Hamburg, Berlijn, Weenen en Pesth, en vestigde zich daarna te Freiburg in de Breisgau, waar zij den 25sten December 1858 overleed.
