Hanfstängl (Franz), een uitstekend Duitsch lithograaf, geboren den 1sten Maart 1804 te Bayernrain in Beijeren, bezocht van 1819 tot 1825 de Académie van Schoone Kunsten te München, teekende toen reeds vele portretten naar de natuur op steen en verwierf door zijne voortbrengselen grooten roem.
In 1829 werd hij leeraar aan eene school te München, maar begaf zich in 1834 naar Parijs. Toen hij in het daarop volgende jaar terugkeerde, bragt hij de belangrijkste schilderstukken van het Koninklijk Muséum te Dresden op steen (1835—1852), en tot zijne overige belangrijke kunstgewrochten behooren keurige platen naar schilderijen van Murillo en Rafaël, benevens portretten van vorstelijke personen, welke zich door eene treffende gelijkenis en eene smaakvolle uitvoering onderscheiden. Zuiverheid, duidelijkheid en kracht zijn de eigenschappen der van hem afkomstige steendrukken.
In 1844 kocht hij een oud kasteel bij Pöhl, niet ver van de Ammersee, en tevens stichtte hij te München een groot atelier, terwijl hij dat te Dresden overliet aan de zorg van zijne kunstvaardige broeders Hans en Max Hanfstängl. Zijne inrigting te München is ook vertegenwoordigd te Parijs. In 1848 begon hij zich tevens toe te leggen op de galvanographie en deed een galvanographisch atelier verrijzen, terwijl hij in 1863 te München eene grootsche inrigting voor photographie tot stand bragt, welke een algemeenen bijval vond. Hij bezorgde toen eene salon-uitgave van het door hem vervaardigde plaatwerk van het Muséum te Dresden, — en wèl in photographiën, die tot de fraaiste voortbrengselen dezer kunst behooren. Later heeft hij ook belangrijke verzamelingen van photographische afbeeldingen geleverd, ontleend aan de Glyptotheek en de Pinacotheek te München.
