Gindely (Antonius), een verdienstelijk Duitsch geschiedschrijver, geboren te Praag den 3den September 1829, verwierf aan de universiteit aldaar den graad van doctor in de wijsbegeerte en werd in 1853 hoogleeraar in de Duitsche taal- en letterkunde aan eene hoogere burgerschool in zijne geboortestad. Eenige maanden later zag hij zich voorloopig benoemd tot professor in de geschiedenis aan de universiteit .te Olmütz, doch toen deze 2 jaar later opgeheven werd, keerde hij terug tot zijne voormalige betrekking. Wat later onderzocht hij op eene reis, die 5 jaar duurde, de archieven in Duitschland, Frankrijk, de Nederlanden, België en Frankrijk. In 1862 werd hij buitengewoon hoogleeraar in de Oostenrijksche geschiedenis aan de universiteit te Praag en tevens archivaris van den Koning van Bohemen.
In 1867 volgde zijne benoeming tot gewoon hoogleeraar. Van zijne werken noemen wij: „Geschichte der Böhmischen Brüder (1856—1857, 2 dln,)”, — „Rudolf II und seine Zeit (1863—1865, 2 dln)”, — en „Geschichte der Dreiszigjahrigen Kriegs (1869 dln 1)”. Voorts schreef hij een aantal verhandelingen, een „Lehrbuch der Allgemeinen Geschichte für Obergymnasien (1860—1863, 3 dln)”, — „Lehrbuch der allgemeinen Geschichte für die untern Klassen der Mittelschulen (1866, 3 dln)”, — en „Lehrbuch der allgemeinen Geschichte für Realschulen (1865, 2 dln)”. Ook gaf hij „Monumenta historiae bohemica (1864—1867, dln 1—4)” in het licht.
