Germersheim, eene stad en vesting in de Beijersche Rijnpfalz, is de hoofdplaats van een district, dat op ruim 82/3 geogr. mijl omstreeks 60000 zielen telt, en ligt l4/5 mijl ten zuidzuidwesten van Spiers aan den spoorweg in een moerassig oord, ter plaatse waar de Queich zich uitstort in de Rijn. Men heeft er eene Protestantsche en eene R. Katholieke kerk, eene Latijnsche school en omstreeks 10000 inwoners, die zich met land- en scheepsbouw, visscherij en scheepvaart bezig houden.
Aanvankelijk was Germersheim een Romeinsch kasteel, Vicus Julius genaamd. Daarna is er een burgt gebouwd door Keizer Koenraad II, terwijl de stad gesticht werd in 1276 door Keizer Rudolf I. Van 1644 tot 1650 was deze stad in het bezit der Franschen, die haar echter ten gevolge van den Vrede van Munster weder moesten afstaan. in 1674 is zij onder Turenne nogmaals ingenomen, waarna hare muren gesloopt, hare torens verwoest werden. Na den dood van keurvorst Karel namen de Franschen in 1685 de stad en het ambt in bezit, als behoorende tot den Elzas. Nu ontstond de Germersheimer Successie-oorlog, die met den Vrede van Rijswijk een einde nam (1697). in 1715 werd de stad nogmaals versterkt en door de Franschen te vergeefs aangetast, en den Julij 1844 veroverden de Keizerlijke troepen onder Karel van Lotharingen de liniën van Germersheim en Lauterburg op de Franschen onder Coigny. Den 19den en 22sten Julij 1793 behaalden de Oostenrijkers onder Wurmser en Hohenlohe bij Germersheim eene overwinning op de Franschen onder Beauharnais, en den 22sten Junij 1815 trok de Kroonprins van Würtemberg er over de Rijn in Frankrijk. Na den tweeden Vrede van Parijs werd Germersheim eene Duitsche Bondsvesting, en voor hare versterking ontving Beijeren 15 millioen gulden van de Fransche oorlogsschatting. Het werk nam eerst een aanvang in 1835 en werd volgens een grootsch ontwerp voltooid.
