Onder dezen naam vermelden wij:
Henriquez Florez, een Spaansch geschieden oudheidkundige. Hij werd geboren te Valladolid den 14den Februarij 1701, voegde zich bij de orde der Augustijnen, was hoogleeraar aan de universiteit te Alcala, en overleed te Madrid den 20sten Augustus 1773. Nadat hij in 1732—1738 een volledigen cursus der theologie in 5-kwarto-deelen uitgegeven had, bepaalde hij zich bij de Spaansche geschiedenis en vooral ook bij de numismatiek, en schreef: „Clave historical (1743 en later)”, — „Espana sagrada, teatro geografico-historico de la iglesia de Espana (1747—1773, 29 dln)”, een werk, dat door anderen tot op onzen tijd werd vervolgd, — „Medallas de las colonias, municipios y puéblos antiguos de Espana (1757— 1758, 2 dln, supplement in 1773)”, — Memorias de las reynas catolicas etc. (1761 en 1790, 2 dln)”, — „La Cantabria etc. (1768)”, — en „Relacion del viejo literario de Ambrosio Morales (1765)”.
Don Juan José Florez of Flores, een Zuid-Amerikaansch krijgsoverste en staatsman, geboren in 1821 te Puérto-Caballo in Venezuéla. Reeds vroeg omhelsde hij de krijgsdienst en onderscheidde zich in den Zuid-Amerikaanschen vrijheidsoorlog, zoodat hij 1821 benoemd werd tot adjudant-generaal en in 1823 tot civiel en militair bevelhebber in Pasto. Daarna werd hij opperbevelhebber in Ecuador, vervolgens brigade-generaal, dempte in 1827 het militair oproer te Lima en eindigde aan het hoofd van een Columbiaansch leger in 1828 den oorlog met Peru door de overwinning bij Tarqui, waarna Bolivar hem tot luitenant-generaal en opperbevelhebber van Zuid-Columbia verhief. Nadat zich in 1830 Columbia in de republieken Nieuw-Granada, Venezuéla en Ecuador verdeeld had, werd Florez van 1830— 1835, in 1839 en van 1843—1851 president van Ecuador. Tengevolge van de revolutie van Guayaquil ging hij buiten ’s lands, vertoefde in Engeland en Spanje, op Jamaica en in Peru en deed vruchtelooze pogingen, om zich aanhang te verschaffen, ten einde met geweld van wapenen naar Ecuador terug te keeren. Het gelukte hem eindelijk in 1860 generaal Franco, die er zich aan het hoofd der zaken bevond, te overwinnen en in zegepraal Guayaquil binnen te trekken. Na dien tijd vervulde hij eene belangrijke rol in de staatkundige verwikkelingen van Ecuador, en overleed te Guayaquil in het najaar van 1864.
Don Alvaro Florez Estrada, een Spaansch staathuishoudkundige. Hij werd geboren in 1769 te Pola de Somiédo in Asturië, studeerde te Oviédo en Valladolid in de regtsgeleerdheid en zag zich in 1808 benoemd tot procureur-generaal van Asturië. Hij was een der eersten, die Napoleon I openlijk den oorlog durfden verklaren en trad op als staatkundig schrijver met de werken: „Introduccion à la historia de ia guerra de la independencia”, en „Paralelo del clero protestanto y del clero catolico”. Voorts verdedigde hij de regten des volks tegen den terugkeerenden koning Ferdinand VII in zijne „Representacion à Fernando VII en el anno de 1818 haciendole vertodos sus estravios”, een boek, dat in de meeste Europésche talen werd overgezet. Tevens redigeerde hij het dagblad „El tribuno del puéblo”, en moest in 1823 de wijk nemen naar Frankrijk waar hij zijn beroemden „Curso de economia politica (5de uitgave 1843, 3 dln)” schreef.
