Esquilache (Don Francisco de Borja y Aragon, principe de), graaf van Simari, Mayalde enz., een verdienstelijk Spaansch dichter en letterkundige, werd geboren in 1581, waarschijnlijk te Madrid. De waardigheid van prins verkreeg hij door zijne gemalin, eene erfprinses van Squillace in het koningrijk Napels, waarmede hij zich in 1602 in den echt verbond.
In hetzelfde jaar benoemde Philippus II hem tot kamerheer en tot ridder der orde van St. Jago, en in 1614 tot onderkoning van Peru. Hij bekleedde laatstgenoemde betrekking tot in 1621, en in dien tijd veroverde don Diégo Baca de la Vega het gewest Maynas en stichtte er eene stad, welke hij ter eere des onderkonings San-Francisco de Borja noemde. Na den dood van Philippus III keerde Esquilache terug naar het Hof, en overleed te Madrid den 26sten October 1658.
Zijne gedichten onderscheiden zich door sierlijkheid, eenvoudigheid, duidelijkheid en zoetvloeijendheid, doch missen oorspronkelijkheid en hooge vlugt. Hij was een van de laatste vertegenwoordigers van den classieken stijl der Spaansche Cinquecentisten. Zijne lierdichten werden bij herhaling uitgegeven en sommigen daarvan worden ook nu nog zeer op prijs gesteld. Minder waarde heeft zijn heldendicht „Napoles recuperada por el rey don Alonzo (1651 en 1685)”.
