Eschatologie of de leer van de laatste dingen (res novissimae) noemt men in de kerkelijke dogmatiek alles, wat betrekking heeft op het lot der menschen na den dood, — bepaaldelijk het jongste gerigt met zijne gevolgen. Ook heeft men daaraan de leer van het einde der wereld toegevoegd, zoodat volgens sommigen de eschatologie 3 deelen bevat, namelijk de opstanding, het laatste oordeel en de vervorming der aarde, en volgens anderen 4, te weten den dood, de opstanding, het laatste oordeel en het einde der wereld, terwijl nog anderen er als 5de deel zaligheid en verdoemenis bijvoegden, die door eenigen nog weder afzonderlijk werden behandeld. Schleiermacher behandelde de eschatologie onder den naam van profetische leerstukken, en het Rationalismus bleef alleen de hoop der persoonlijke onsterfelijkheid vasthouden, welke wederom verworpen werd door de school van Hegel, die het oneindige in het eindige, het eeuwige in het tijdelijke plaatste. Latere wijsgeeren, zooals Fichte, Weisze enz., hebben zich daarentegen beijverd, om het ligchamelijk voortbestaan der individuen op nieuwe gronden vast te stellen, en alzoo de eschatologische verwachtingen der geloovigen te bevestigen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
