Emir-Besjir, sjerif van een gewest bij den Libanon, gesproten uit de familie der Sjahab, werd geboren in 1755, kwam in 1775 aan het Hof van zijn oom den emir Yoessoef, vorst der Droezen, smeedde in 1792 eene zamenzwering tegen dezen, versloeg hem in de vlakte van Mihan en wierp zich op tot beheerscher van den Libanon, doch werd door de 3 zonen van Yoessoef verjaagd en verkeerde 5 jaar in ballingschap, terwijl hij inmiddels het Christendom omhelsde.
Na zijn terugkeer misleidde hij de 3 broeders door gehuichelde vriendschapsbetuigingen, doch deed hen door sluipmoord om het leven brengen en handhaafde zich in het ongestoord bezit der heerschappij, totdat hij in 1819 wegens opstand tegen de Porte van zijne waardigheid werd ontzet. Door bemiddeling van Mehemed Ali, onderkoning van Egypte, kreeg hij genade, doch in 1840 kwam hij op nieuw tegen zijn gebieder in verzet, waarna hij gevangen genomen en verbannen werd. Op aandrang van Frankrijk en Oostenrijk ontving hij echter een jaargeld, en overleed te Broessa in 1848.
