Elevatie noemt men bij de artillerie den hoek, dien de as der ziel van een stuk geschut maakt met en boven een horizontaal vlak. Men zou dien ook hellingshoek kunnen noemen. Die hoek is een belangrijk element in de berekening van de plaats, waar de afgeschoten kogel langs zijne parabolische baan treffen zal, terwijl daarbij ook de gesteldheid der ziel, de aard van het geschut en de kracht der lading in aanmerking komen.
De meeste elevatie bedraagt in den regel bij kanonnen, die op raderen staan, 15°, — bij houwitsers 22°, doch bij mortieren zelfs wel 75°. Bij geringe elevatie moeten sterke en bij groote elevatie kunnen zwakke ladingen gebruikt worden. De elevatie bij kanonnen wordt door middel van een lossen toestel, bij houwitsers en bij mortieren boven 10° door middel van een quadrant en door eene aan het affuit vastgehechte rigtmachine bepaald. Ligt gemelde hoek beneden het horizontaal vlak, zoo noemt men hem depressie. — Elevatie is ook bij de R. Katholieke mis de gewijde handeling, die op de consecratie volgt. Zij is het opheffen der hostie, waarbij de gemeente bij het geluid der schel, aanbiddend nederknielt, tot driemaal toe een kruis makend.
