Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 07-08-2018

Electrotherapie

betekenis & definitie

Electrotherapie (De) of de toepassing der electriciteit op de geneeskunde is betrekkelijk nog nieuw. Wél heeft men van ouds pogingen aangewend, om daarmede op ’s menschen ligchaam te werken, doch dit geschiedde op eene zeer onbekookte wijze, zoodat men aan de eene zijde de electriciteit als een middel tegen alle kwalen aanprees en aan de andere zijde als nutteloos verwierp. Geen wonder derhalve, dat vooral de kwakzalverij zich van dat middel meester maakte en het geheel en al in discrediet bragt. Thans echter bekleedt zij eene plaats onder de belangrijkste geneesmiddelen, en zij is dien rang voornamelijk verschuldigd aan den arts Duchenne te Boulogne in Frankrijk, die daarover het belangrijk werk uitgaf „De l'électrisation Iocalisée et de son application à la physiologie, à la pathologie et à la thérapeutique (1855).” Hieruit bleek, dat de electriciteit bij bepaalde ongesteldheden en dan onder gegevene omstandigheden met goed gevolg kan worden toegepast, mits daarbij de vereischte omzigtigheid niet ontbreekt.

Zij werkt in de eerste plaats op de zenuwen en door deze op de beweging, het gevoel en de stofwisseling. Daarom kan zij bij verlammingen, spierkramp, gevoelloosheid, bij locale pijn, bij verslapping van de zenuwen der zintuigen, bij ziekelijke uitwassen (tot bevordering der absorbtie), bij schijndood enz. met uitstekenden uitslag gebruikt worden. Men bedient zich daarbij van de wrijvings- en vooral van de aanrakings-electriciteit. Inzonderheid is deze laatste te pas gekomen, om door middel van metaaldraden, die zij doet gloeijen, polypen weg te nemen van moeijelijk bereikbare plaatsen (zie Afbinden). Men zal intusschen op het gezag der wetenschap wel willen gelooven, dat de electro-galvanische ketens van Goldberg, de galvanische borstels van Imme en dergelijke voortbrengselen der volksbedriegerij van alle geneeskracht verstoken zijn. Hiervan meent men te moeten uitzonderen de in een lederen riem beslotene metalen, waarin, tot beveiliging der zeeziekte, door bevochtiging electrische stroomen worden opgewekt. Zij zijn te Brussel en te Batavia verkrijgbaar, en velen hebben daarbij baat gevonden.

< >