Een Fransch blijspeldichter, geboren te Parijs in 1648 en de. achterkleinzoon van Anet, die onder den naam van „la belle jardinière” bekend is als de geliefde van Hendrik IV, had aanvankelijk met vele wederwaardigheden te worstelen.
Het liefst hield hij zich bezig met de teeken- en bouwkunst, met den tuinbouw en de dichtkunst, en hij verwierf door zijne bekwaamheid de betrekking van kamerdienaar van Lodewijk XIV en vervolgens die van opzigter der koninklijke tuinen. Hij was de eerste, die in Frankrijk den Engelschen aanleg in zwang bragt. Daar hij even ligtzinnig als verkwistend was, verkocht hij zijne betrekkingen voor eene kleine som, en vervolgens ook eene lijfrente van 3000 livres, hem door Lodewijk toegekend. Daarna werkte hij met Regnard voor het tooneel, en zijne blijspelen „Le double veuvage”, — „Le mariage fait et rompu” — en „L’esprit de contradiction” zijn geene onverdienstelijke stukken. In 1710 bezorgde de gunst des Konings hem het privilégie der uitgave van den „Mercure galant” doch hij verkocht het in 1713. Hoewel hij ook van den Hertog van Orleans een geschenk ontving van 200000 livres, verviel hij ten laatste tot armoede, en overleed te Parijs den 6den October 1724. Zijne verzamelde werken zijn meermalen uitgegeven, — onder anderen in 1731 in 6 dln, en in 1747 in 4 dln.
