Een Perzisch dichter, werd geboren te Baloek in 1207. Zijn vader, een uitstekend beoefenaar der wijsbegeerte, nam de wijk naar Konia in Klein-Azië, en zijn zoon volgde hem derwaarts.
Laatstgenoemde was hier als leeraar werkzaam en werd er de stichter der Mewlewi, de voornaamste orde der Derwisjen. Vooral behaalde hij grooten roem door zijn „Divan” of verzameling van leerdichten. Eene bloemlezing daaruit is in het licht gegeven door Rosenzweig te Weenen (1837). Nog hooger wordt zijn „Mesnewi (tweeregelig rijm)” geprezen. Het bestaat uit meer dan 40000 tweeregelige coupletten en is in 6 boeken verdeeld, waarin zede-spreuken, beschouwingen, legenden en verhalen elkander afwisselen. De ontwikkelde Mohammedaan beschouwt dit werk als het meest volmaakte van zijne stichtelijke boeken, — als een werk, waardoor hij de hoogste zaligheid kan deelachtig worden, zoodat het inderdaad eene belangrijke plaats bekleedt in de Mohammedaansche letterkunde. Eene volledige uitgave van den „Mesnewi” met eene Turksche vertaling en met toelichtende aanmerkingen is in 1836 te Boelak in 6 deelen in het licht verschenen. Gedeelten er van zijn in het Duitsch overgebragt door Rosen (1849).
