Domburg, een dorp en badplaats op het eiland Walcheren in de Nederlandsche provincie Zeeland, is merkwaardig wegens de vele oudheden, die er aan het strand gevonden, in de kerk geborgen, doch in den oudejaarsnacht van 1849 op 1850 met dat gebouw door de vlammen vernield zijn. In het laatst van 1646 en in het begin van 1647 ontdekte men er altaar- en votiet-steenen, voorts penningen enz., en in 1705 of 1706 heeft men er overblijfselen van een tempel met stukken van standbeelden, — voorts in 1749 en 1817 begraafplaatsen ontdekt. De meeste overblijfselen waren gewijd aan de onbekende godin Nehalennia, — vele echter ook aan bekende Romeinsche godheden.
Ze zijn in verschillende oudheidkundige werken afgebeeld, doch verreweg het schoonst door het Zeeuwsch Genootschap op XIX gesteendrukte platen met eene beschrijving van dr. Janssen (18??). Laatsgenoemde beschouwt die overblijfselen alsmede het dorp zelfs (Domini burgum) als van Romeinschen oorsprong, terwijl Ab Utrecht Dresselhuis daarin ook Germaansche bestanddeelen meent op te merken.
