Dissociatie noemde in 1864 de Fransche scheikundige H. SaintClaire Devïlle eene spontane of zelfwerkende ontleding van verbindingen door de warmte, waardoor zij gedeeltelijk zich tot minder zamengestelde stoffen afscheiden, en wel bij eene temperatuur, welke geringer is dan die, welke tot eene volkomene ontleding dier verbinding vereischt wordt. Deze soort van ontleding, welke in de moderne scheikunde eene belangrijke rol vervult, kan men vergelijken bij het verdampen eener vloeistof beneden het kookpunt. De tensie (spanning) der dissociatie is de stoffelijke hoeveelheid van een ligchaam, dat zich in zijn gas ontbindt, vergeleken met de geheele, aan de warmte onderworpene massa. Van de ontwikkeling der dissociatie-leer mag men ten bebehoeve der natuur- en scheikunde nog veel verwachten.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
